یک فنجان درد

من قرص های مسکن را دوست دارم .... انقدر درد هست که حتی یک لحظه راحتی از درد را میتوانم غنیمت بشمارم .... بگذار ار بعدی دیگر نگاه کنم ... انقدر هم بد نیست .... مدتی حالت خوب شود و بعدش مانند روز های قب یک فنجان درد...

دست هایت را بده ای دوست ... قدم بزن با من در کنار این برکه ی پر مرغابی ...صدای چشمه را میشنوی ....ارام نمیگیرد ....و صدای پرنده های خوش صدای رو ی درختان را....حواسم را پرت خودش میکند....بدوست جان صدای یک فنجان درد...